50 JAAR KOGELVLUGGE CAPRIOLEN

Zoals we Franka vroeger verdacht weinig haar secretaresse-werk voor het museum uit zagen voeren, en we Pa Doorzon nauwelijks in z'n lampenwinkel zien staan, zo draaft LUCKY LUKE vrijwel nooit om een kudde koeien heen. Maar daar is hij dan ook een strip-cowboy voor. Al vijftig jaar.

In 1946 verscheen het verhaal Arizona 1880 in de Robbedoes Almanak 1947. Vermomd als soepele, ronde, Amerikaanse tekenfilmfiguur startte Lucky Luke daarin zijn kogelvlugge capriolen. In sterke verhalen vol verwijzingen naar historische personen en waargebeurde gebeurtenissen. Vooral de verhalen die René Goscinny gedurende ruim twintig jaar voor Morris schreef zijn niet uit je hersens te branden. De eerste tien jaar schreef Morris zelf z'n verhalen, toen deed Goscinny dat twintig jaar lang, en nu zijn ook alweer twintig jaar telkens wisselende scenaristen voor Lucky Luke in de weer. Het allernieuwste verhaal Klondike is bijvoorbeeld geschreven door Yann, die van De Onnoembaren en Over Lijken, samen met Jean Léturgie, die nu al vijftien jaar voor Morris schrijft. Ze hebben er samen een verhaal van gemaakt met een hoge grapdichtheid en bovendien hebben ze Goscinny's tenderfoot van stal gehaald. Erg leuk! En ook Morris maakt het zich niet makkelijk. Leek hij de laatste jaren het kopieerapparaat beter te kennen dan zijn tekengerei, dit maal haalt hij weer als vanouds alles uit de kast. Je zou toch niet denken dat de beste man al 73 is? Hij is een knap tekenaar die in zijn zo kenmerkende dunne lijn met het grootste gemak een prettige western-wereld voor ons tovert.

Trotseer de koude, en ga met Morris mee naar Alaska, naar Klondike, waar je vanzelf rode konen krijgt van de goudkoorts, die menig gelukzoeker ophitst!

Dit jaar heeft MORRIS het beredruk met het voorzitten van het Eeuwfeestcomité van het Stripverhaal. Hij reist er vooral Frankrijk en België voor rond. Maar zo tussendoor tekent hij zich nog suf. Want 66 albums in vijftig jaar, dat is maar liefst 1 1/3 album per jaar. En aan het nieuwe verhaal De Klondike kun je zien dat hij nog hoge kwaliteit levert. Zijn lijn is misschien wat magerder, maar mooie tekeningen, dat blijven het! Morris: "Ik teken nog altijd, en met mijn volle goesting. Nog dagelijks vind ik nieuwe trucjes om de lezer in een oogopslag duidelijk te maken wat er gebeurt. Het heilig vuur, hè?" Morris is een van de Legendarische StripGroten en wij willen hem nog lang niet kwijt!

Klik hier voor de bibliografie van Morris!

Een beetje strip kan tegenwoordig niet zonder spin-off. Al tien jaar heeft de stomste hond van het Westen een eigen reeks: Rataplan. Morris: "Niemand is volledig onvervangbaar. Aan de reeks Rataplan werken een paar assistenten mee, die mijn stijl toch vrij goed aanvoelen. Wat er na mijn dood met Lucky Luke gebeurt laat me koud. Hergé vond dat de Kuifje-reeks na zijn dood moest stoppen. Maar als het publiek mijn strips nog altijd wil, waarom zou ik daar dan een streep onder trekken?" Veel leuker dan Rataplan is de tweede spin-off KID LUCKY. In het eerste album, dat dit jaar verscheen, lees je hoe de kleine Luke zijn jonge hengst ontmoette, en waarom hij hem Jolly Jumper noemde. Het verhaal van Jean Léturgie is erg leuk, maar nog meer vallen de prachtige tekeningen op. Morris' assistent Pearce heeft die gemaakt. Maar als je goed kijkt zie je er de hand in van Didier Conrad, de Onnoembaren-partner-in-crime van Yann, die op zijn beurt dan weer Klondike heeft geschreven!

De KLONDIKE is geen wie, maar een wat. Een legendarisch wat zelfs. Precies honderd jaar geleden, in 1896, werd er namelijk goud ontdekt in de Klondike, een zijrivier van de Yukon. En die stroomt door Canada, aan de grens met Alaska. 30.000 goudzoekers stroomden toe, met dollartekens in hun ogen en Klondicitis onder de leden. Dat leverde niet alleen goud op, maar ook stof voor talloze verhalen. Zoals nu de nieuwe Lucky Luke.

De nieuwe immigranten die naar 't Wilde Westen kwamen werden door de mensen die er net woonden niet altijd even vriendelijk ontvangen. Zij noemden deze nieuwelingen tenderfoot, greenhorn of dude. Een van deze tenderfoots is WALDO BADMINGTON, in 1967 verzonnen door René Goscinny. De op en top Britse Waldo komt met zijn butler Jasper voor een geërfde ranch naar het Wilde Westen. Het wordt hem daar niet makkelijk gemaakt, maar hij slaat zich er met glans (en met Lucky Luke) doorheen. Aan het eind van het verhaal Tenderfoot neemt Jasper overigens ontslag om goud te gaan zoeken.